Zeka İle Yaratıcılık Arasında Tam Olarak Nasıl Bir İlişki Vardır? / Psikolojik Sorunlar
.jpg)
Yaratıcılık, felsefeden resme müzikten fare kapanlarına dek çok çeşitli alanlarda sosyal olarak değerli kabul edilen, yeni ve özgün fikirler ve nesneler üretme yeteneğidir. Bazı araştırmacılar yaratıcı yeteneği sadece zekanın bir yönü olarak görürler. Örneğin Sternber ve arkadaşlar (1981) yaratıcılığı sözel zekanın bir parçası olarak görmektedir. Sternberg yaratıcılık ve iç görüyü aynı zamanda zekanın deneyimsel bileşeninin önemli unsurları olarak görmektedir.
Zeka testlerinden yüksek sonuçlar alan insanlar daha yaratıcı mıdır?
Önceki çalışmalar zeka ile yaratıcılık arasında hiç ya da çok az ilişki bulmuştur. Ancak bu çalışmalar, genellikle parlak zekaya sahip öğrenciler üzerinde yapıldığı için eleştirilmiştir. Örneğin Getzels ve Jackson tarafından test edilen öğrencilerin ortalama ZB puanı 132'dir. Belki de yaratıcılık ve zeka, ZB belirli bir düzeye gelinceye kadar ilişkilidir ve sonrasında hiç ya da çok az ilişki göstermektedir. Bu kuram yaratıcılıkta eşik kuramı olarak bilinen ve önemli ölçüde destek bulmuş bir kuramdır. Ancak eşik kuramını destekleyen çalışmalar ağırlıklı olarak yaratıcılık testlerine dayanırlar. Dolayısıyla, bunlardan çıkarılacak sonuçlar, yaratıcılık testlerinin gerçek yaşamdaki yaratıcılığı yansıttığı varsayımına dayanmak durumundadır. Bu varsayım kuşkulu olmasına rağmen olağanüstü yaratıcılık gösteren diğer insanlarla yapılan çalışmalar da eşik kuramına destek sağlamaktadır. Bu çalışmalar yaratıcı insanların yaratıcı insanların aynı zamanda çok zeki olduklarını göstermektedir. Yaratıcı sanatçılar, bilim insanları, matematikçiler grup olarak zeka testlerinden de yüksek puanlar almaktadır. Ancak bu gruptaki insanlar da ZB ile yaratıcılık arasında, eşik kuramının da yordadığı gibi, pek az bir ilişki vardır.
Genel olarak yaratıcı insanlar problem çözücü oldukları kadar problem bulucudur. İşte ve okulda genellikle bize çözmemiz gereken problemler verilir. Yaratıcı insanlar başkalarının kendilerine verdiği problemlerle uğraşmak yerine kendilerinin ortaya koydukları problemlerle uğraşmayı tercih ederler. Dolayısıyla, örneğin Charles Darwin gibi bir bilimci evrim gibi kendisine kendisine başkaları tarafından verilmiş olmayan fakat kendisinin özgürce uğraşmayı seçtiği bir problemle uğraşabilmiştir. Yaratıcı insanlar aynı zamanda risk almayı da severler. Yaratıcı insanların problem bulma ve risk alma gibi iki özelliği birbiriyle uyumludur. Bir kişinin kendi seçtiği ya da ortaya koyduğu bir problemle uğraşması gerçek bir risk taşır; çünkü başarısının garantisi yoktur.
kaynak: "Understanding Psychology"
Okunma Sayısı: 0 / Yorum Sayısı: 0
Bu yazıya daha önce yorum yapılmamış ?