Dikkat Eksikliği ve/veya Hiperaktivitesi Olan Çocukların Tedavisindeki İlaçlara İlişkin Yanlış İnançlar Ve Bilimsel Gerçekler / Psikolojik Sorunlar
1.Dikkat eksikliği ve/veya hiperaktivitesi olan çocuklarda, ilaç tedavileri psikoterapilerin, aile ve öğretmen eğitimlerinin, özel öğretmen desteğinin yerini tutmaz.
2.İlaç tedavileri ne zaman yetmez? Aile içi çatışmalar şiddetli ise, yanlış anne-baba tutumları problemin kavranmasına rağmen değişmiyorsa, çocukta dikkat eksikliği dışındaki psikolojik sorunlar var ise, okul koşulları çocuğun ihtiyaçlarına göre düzenlenemiyorsa...
3.İlaç tedavileri ne zaman mutlaka düşünülmelidir? Gelişimi bu tip bir problem tarafından engellenmiş bir çocukta, hele okula ve aileye yönelik düzenleme ve öneriler, öğrenme zorluklarına yönelik bireysel çalışmalar yetersiz kaldığında, ilaç tedavilerinin varlığını, yararlarını ve risklerini ve hangi koşullarda işe yaradığını aileye baştan bildirmek doktorun ödevidir.
4.İlaç tedavileri, çocukların ve ailelerinin hayatlarını daha iyi ve kolay kılmak, kişilik gelişimlerinin önündeki biyolojik engelleri etkisizleştirmek amacı ile yararlanılan araçlardır. Nasıl kullanılacağı, ne zaman başlanıp ne zaman bitirileceği, ne zaman yararsız sayılacağı, hangi yan etkilerin gelip geçici olacağı, hangi yan etkiler görüldüğünde ilaçların bırakılacağı ailenin bir doktor ile karşılıklı görüşerek öğreneceği ve mutabık kaldığında uygulayacağı hususlardır.
5.Çocuğunuza ve kendinize önerilen her türlü tedavi hakkında, tedaviyi veren ve sorumluluğu üstlenen doktor ile konuşulup, gazete, internet ve TV bilgisinin ötesinde bilgi sahibi olunmasını öneririm. Bilimsel araştırmaları ya da çeşitli şekillerde tedaviyi uygulamış ve çok yararlanmış ya da hiç yararlanmamış ailelerin verdiği bilgileri yanlış değerlendirme olasılığını azaltmanın en kestirme yolu bu olacaktır.
6.İlaç tedavileri bağımlılık yapar mı? İleride başka tedavilere bağımlılık gelişimine zemin hazırlar mı? Uyarıcı ilaçları doktor tavsiyesiyle ve takibinde kullananlarda uyarıcıya bağımlılık riskinden söz edilemez. Gelecekteki riskler açısından bakıldığında, çocuklukta dikkat eksikliği ve/veya hiperaktivite için uyarıcı ilaç tedavisi alanların, madde bağımlılığı riskinin azaldığı kesinlik kazanmıştır (Pediatrics January 2003, Wilens et al; Barkley et al). Tedaviyi yarım bırakarak, problemleriyle yaşamayı tercih edenler için ise, risk artmakta, bireyler kendilerini değişik maddeler kullanarak ?tedavi? etmeye çalışmaktadırlar.
7.İlaç tedavileri ile hayatlarında olumlu değişiklikler olmuş çocuklara ve ailelerine sorduğunuzda, ne bağımlılıkla ilgili bir gözlem duyarsınız, ne de bu yarardan vazgeçme arzusu... İlaçlar, sorunların ideal çözümleri değiller... Ancak, ilaçlar, bilinen çözümler içinde en etkili ve en az riskli olanlar; bilhassa kısa vadeli çözümlere ihtiyaç duyduğumuz noktalarda.
Dr. Y.Yazgan
Okunma Sayısı: 6109 / Yorum Sayısı: 0
Bu yazıya daha önce yorum yapılmamış ?