Frank Koch, Denizcilik Enstitüsü?ne ait bir dergide şu hadiseyi anlatır:
Eğitim filosuna bağlı iki savaş gemisi, günlerdir kötü hava şartlarında manevra yapıyordu. Ben en öndeki gemide görevliydim. Hava kararmıştı. Köprüde nöbet tutuyordum. Ara sıra yoğunlaşan sis nedeniyle görüş mesafesi kısaydı. Dolayısıyla komutan köprüde kalmış, bütün faaliyetleri denetliyordu.
Karanlık çöktükten kısa bir süre sonra, iskele tarafındaki nöbetçinin sesi duyuldu:
?Işık! Sancak tarafında!? Komutan seslendi. ?Düz mü gidiyor, kıça doğru mu?? Nöbetçi ?Düz ilerliyor!? diye cevap verdi. Demek ki gemi ile tehlikeli bir çarpışma rotası üzerindeydik.
Komutan emir verdi: ?Gemiye mesaj gönder! Çarpışma rotasındayız. Rotanızı 20 derece değiştirmenizi öneriyoruz.? Karşıdan şu mesaj geldi: ?Rotanızı 20 derece değiştirmeniz önerilir.? Komutan: ?Mesaj gönder! Ben komutanım Rotanızı 20 derece değiştirin,? dedi. Karşıdaki ?Ben deniz onbaşıyım. Rotanızı 20 derece değiştirirseniz iyi olur,? diye cevap verdi.
Komutan iyice hiddetlenmişti. Hırsla emretti: ?Mesaj gönder! Ben bir savaş gemisiyim. Rotanızı 20 derece değiştirin.? Karşıdan cevap geldi: ?Ben bir deniz feneriyim.? Biz rotamızı değiştirdik.
Stephen Covey?e göre ilkeler deniz fenerindeki kayalar gibidir, ilkeleri çiğnemeyiniz, onlara sadece çarpa biliriz.
Dönüşüm Konağı
Nilüfer İpek